Ik hoorde er al lange tijd over van bekenden en collega’s :
Het Pieterpad. Het langste wandelparcours
van Nederland door de mooiste stukjes van Nederland, maar omdat helemaal te
wandelen zie ik niet echt zitten. Om het hard te lopen is een ander verhaal,
das wel te doen. Gecombineerd met mijn goede voornemens van 2013 dus maar het
besluit gemaakt om het Pieterpad hardlopend te doen. Niet in één keer, maar in etappes van
ongeveer 40 kilometer verdeeld over het jaar dat moet te doen zijn. Tevens is
het natuurlijk een goede voorbereiding op de 60 van Texel.
De eerste etappe zit er inmiddels op. Gestart in Pieterburen
en ruim 2,5 uur later gefinisht in Groningen. En eerlijk is eerlijk: Het was
best leuk om te doen. Het is bijna onmogelijk om verkeerd te lopen met een
route boekje, GPS, wegbewijzering (wit / rood vlaggetje) en een App op mijn telefoon. Eigenlijk werkt de laatste het handigst van
allemaal en kun je de rest wel thuis laten. Al was het maar om het gewicht van
mijn rugzak met reserve/regen kleren, drinken en eten lichter te houden. Dus de
volgende keer lichter op pad. Er is overigens voldoende eten en drinken te koop
overal langs het pad, dus om nu weer 3 liter drinken mee te nemen lijkt me
overbodig.
Onderweg is het opmerkelijk hoe vriendelijk iedereen is, men
is duidelijk gewent aan mensen die het Pieterpad lopen. Als mensen je aan zien
komen lopen wijzen ze al in de richting welke het Pieterpad loopt, een
ligfietser (op/in een erg mooie ligfiets) heeft een heel stuk met me
meegefietst en alles over zijn fiets vertelt, wandelaars of andere hardlopers steken
hun duim op. Het lijkt wel een familiegevoel, dat Pieterpad. Ik heb nu alweer
zin in de 2 etappe. Deze zal wat langer zijn en gaat van Groningen naar Rolde.
Dus met de trein naar Groningen, lopen naar Rolde, lopen naar het station van
Rolde en na 43 kilometer lopen in de
trein naar huis. Ik kijk er nu al naar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten